Czy komórka lokatorska to to samo co piwnica? Choć odpowiedź wydaje się być jednoznacznie oczywista, to w rzeczywistości tak nie jest. Jaka jest zatem różnica między piwnicą a komórką lokatorską? Czy istnieje jakiś wspólny mianownik między tymi pojęciami? Na te pytania odpowiadamy poniżej.
Piwnica i komórka lokatorska to terminy, które odnoszą się do powierzchni użytkowych, a precyzyjniej do dodatkowych pomieszczeń mieszkania, nie wliczanych do jego metrażu. Służą najczęściej do przechowywania rzeczy, które nie mieszczą się w mieszkaniu (np. zabawki, przetwory) lub są używane sezonowo (np. ubrania, rower, narty). Ich istnienie w szczególności doceniają właściciele kawalerek i rodziny z dziećmi. W obu przypadkach każdy dodatkowy kąt jest bardzo przydatny.
Główna różnica między komórką lokatorską a piwnicą związana jest z przynależnością do mieszkania. O ile każde mieszkanie w bloku z tzw. wielkiej płyty posiadało wydzieloną dodatkową powierzchnię użytkową w postaci piwnicy, to w przypadku nowego budownictwa już tak nie jest. Nowe mieszkania można kupić bez lub z komórką lokatorską. Zwykle liczba komórek lokatorskich w nowym bloku jest dużo mniejsza niż liczba mieszkań, co zauważalnie podnosi ich cenę za metr kwadratowy.
Co więcej, komórka lokatorska zwykle charakteryzuje się mniejszym metrażem niż piwnica i przeważnie znajduje się na tym samym poziomie co mieszkanie lub na parterze. Piwnice zaś są zwykle zlokalizowane w podziemiach bloków i zdarza się, że posiadają osobne wejście z zewnątrz, dzięki czemu mogą być i są adaptowane na lokale usługowe, mieszkalne, warsztaty rzemieślnicze lub pralnie.
Piwnice większości osób kojarzą się również z miejscem, które ze względu na swoją lokalizację, może mieć problem z nadmierną wilgocią. Ten problem jest zazwyczaj obcy właścicielom komórek lokatorskich.