Opłata adiacencka to opłata lokalna ponoszona przez właściciela nieruchomości lub użytkownika wieczystego nieruchomości, wynikająca ze wzrostu wartości nieruchomości. Jest regulowana ustawą z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami.
Zgodnie z ustawą, wyżej wymienione osoby zobowiązane są uiścić opłatę za wzrost wartości nieruchomości wskutek:
- podziału nieruchomości,
- scalenia i podziału nieruchomości,
- budowy urządzeń infrastruktury technicznej (budowa dróg, wybudowanie przewodów lub urządzeń wodociągowych, kanalizacyjnych, ciepłowniczych, elektrycznych, gazowych i telekomunikacyjnych) z udziałem środków pochodzących ze Skarbu Państwa, JST (jednostek samorządu terytorialnego), budżetu Unii Europejskiej lub ze źródeł zagranicznych niepodlegających zwrotowi.
Wysokość opłaty adiacenckiej
Opłatę adiacencką ustala wójt, burzmistrz lub prezydent miasta w drodze decyzji, natomiast jej wysokość ustala rada gminy w drodze uchwały.
Odpowiednio zgodnie z art. 98a, 107 i 146 ustawy o gospodarce nieruchomościami, stawka procentowa opłaty adiacenckiej nie może przekroczyć:
- 30% dla wzrostu wartości nieruchomości spowodowanego jej podziałem,
- 50% dla wzrostu wartości nieruchomości spowodowanego jej scaleniem i podziałem,
- 50% dla wzrostu wartości nieruchomości spowodowanego budową urządzeń infrastruktury technicznej.
Jak uniknąć opłaty adiacenckiej?
Opłata adiacencka to uprawnienie gminy, a nie jej obowiązek i jeżeli gmina nie zrealizuje go w określonym ustawowo terminie, później nie będzie mogła tego uczynić. W związku z tym warto sprawdzić, czy obowiązek zapłaty opłaty adiacenckiej nie przedawnił się.
Opłata adiacencka a opłata planistyczna
Opłata adiacencka jest często mylona z opłatą planistyczną (rentą planistyczną), regulowaną ustawą z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Opłata planistyczna jest związana ze zmianą przeznaczenia nieruchomości w związku z uchwaleniem lub zmianą planu miejscowego.